Εμείς τα παιδιά της Ε2 τάξης, με αφορμή ένα κείμενο στο μάθημα της γλώσσας, αφήσαμε πίσω την ανθρώπινη λογική και βάλαμε μπροστά τη φαντασία μας. Δώσαμε στα ζώα, μυαλό και λαλιά, χιούμορ και όνομα.
Χωριστήκαμε σε ομάδες , φτιάξαμε σκετσάκια και με τη βοήθεια του μουσικού μας κ. Ατζέμη, μέσα σε δύο εβδομάδες κάνοντας πρόβες στην αυλή, ήμασταν έτοιμοι. Έτσι, στις 24 Σεπτεμβρίου 2010 καλέσαμε τους γονείς μας για να τους παρουσιάσουμε την ομαδική μας δημιουργία. Τους αφήσαμε με το στόμα ανοιχτό από την έκπληξη. Μερικά λεπτά πριν παιχτούν τα έργα, είχαμε όλοι άγχος και σύγχυση, ανησυχούσαμε για το τι μπορεί να πουν οι γονείς. Μετά συνειδητοποιήσαμε ότι δεν έχει σημασία τι νομίζουν οι άλλοι, αλλά τι νοιώθουμε εμείς.
Χαραλαμπίδου Παναγιώτα.